HUZUNI KUBWA MARY PETRO: Mlemavu anayelala chali kwa miaka 51 sasa!

Kwa muda mrefu kumekuwepo na taarifa za ukatili dhidi ya watu wenye ulemavu;

tumesikia walemavu wa ngozi (Albino) kwa namna walivyofanyiwa na wanavyoendelea kufanyiwa ukatili kisa eti Imani za kishirikina.

Pamoja na yote uliyosikia lakini hebu fuatilia kisa hiki, ambapo mlemavu asiyejiweza kabisa anavamiwa, anabakwa,

anapewa Mimba, mwisho wa siku anajifungua, lakini baada miaka

kadhaa mwanaye aliyemzaa akiwa mzima naye ghafla anakuwa mlemavu –

Tangu nchi yetu ipate Uhuru waka 1961 Serikali kupitia Idara ya Ustawi

wa Jamii imekuwa inatoa huduma kwa watu wenye ulemavu

bila kuwa na sera timilifu.

Kuwapo kwa Sera ya Taifa ya Maendeleo na Huduma kwa Watu

wenye Ulemavu ni matokeo ya miaka mingi ya majadiliano

baina ya Serikali na wadau. Pamoja na kutokuwapo kwa sera,

Tanzania imekuwa inajihusisha na mipango mbalimbali ya Kitaifa na

Kimataifa inayohusu masuala ya ulemavu.

Kimataifa Tanzania imesaini mikataba mbalimbali kuhusu

watu wenye ulemavu hususan mikataba ya Haki kwa watu wenye

Ulemavu (1975), Haki za Mtoto (1989) na Haki na Fursa sawa kwa Watu wenye Ulemavu (1993).

  

Barani Afrika, Tanzania ni miongoni mwa nchi waasisi wa Mpango wa

utekelezaji wa muongo wa Watu wenye Ulemavu na mwanachama

wa Taasisi ya Marekebisho kwa Watu wenye Ulemavu

(African Rehabilitation Institute – ARI).

Hapa nchini serikali imechukua hatua kadhaa ikiwa ni pamoja na

kampeni za chanjo ya kuzuia ulemavu utotoni (kwa mfano polio), kutunga

sheria zinazolinda maslahi na kuboresha maisha ya watu wenye ulemavu

kuwapo kwa swali kuhusu ulemavu katika sensa ya Taifa ya watu na

makazi (2002) na ile ya mwaka jana (2012)  na mandalizi ya kuridhia

mkataba wa Umoja wa Mataifa kuhusu Haki na Fursa Sawa kwa Watu wenye Ulemavu.

Sera inatoa mwongozo na inaweka vigezo vya utoaji huduma.

Sera imejengwa kwa kuzingatia utamaduni wetu na inalenga katika kuleta

maendeleo, haki na heshima kwa Watanzania wenye ulemavu.

Changamoto iliyopo ni kutafsiri kwa vitendo matumaini yaliyomo

kwenye Sera hiyo na kilichopo tu ni kwamba kundi hili limekuwa

likikumbukwa pale tu linapotokea janga au unyanyasaji fulani na

baada ya hapo hakuna tena atakayejali na kulitilia maanani,kwani

kukosa kwao huduma mbalimbali za jamii, kunawafanya walemavu

waathirike kisaikolojia na wengi wao kukata tamaa ya maisha.

Pamoja na jitihada hizo za serikali lakini bado kuna ukweli usiopingika

kwamba kuna baadhi ya walemavu ambao serikali haijawafikia mahali walipo,

lakini kibaya zaidi hata jamii yenyewe inayowazunguka haijaona umuhimu wa

kuwatolea taarifa mahali husika.

Miongoni mwa watu wenye ulemavu ambaye anaonekana wazi kwamba

yuko katika hali ngumu huku serikali ikiwa haijui taarifa zake lakini

kibaya zaidi jamii nayo ikionekana kumtenga na kutomjali ni

Mwanamke Mary Petro (51) mkazi wa kitongoji cha Sima kijiji na

kata ya Bupandwa wilayani Sengerema Mkoani Mwanza.

Mlemavu huyo ambaye hana uwezo wa kutembea,huku akiwa ni mtu

mwenye kubebwa na watu wawili wakati wowote anapotaka kufanya

jambo lolote ikiwa ni pamoja na kwenda kujisaidia haja kubwa ama

ndogo,kula chakula mwenyewe kwa kutumia mikono yake miwili hilo ni jambo ambalo halijawahi kumtokea tangu azaliwe miaka 51 iliyopita.

Mary ambaye hana uwezo wa kutembea kutokana na miguu yake

kulemaa ambapo alizaliwa akiwa na hali hiyo, mikono yake ikiwa

imekunjamana huku ikiwa imelalia kifuani mwake, hawezi kulala kifudifudi,

 wala ubavu yeye ni mtu wa kulala chali na anapowekwa ni hapo hapo hadi atakapokuja kuondolewa ama kusogezwa kutoka sehemu moja kwenda nyingine.

Hakika maisha anayoishi Mary ni magumu huku akikabiliwa na changamoto

ya kukosa ulinzi wamaisha yake mara kwa mara,hali inayopelekea wakati

mwingine kushinda njaa kwa kukosa chakula kutokana na waangalizi wake

kuwa shuleni ama kwenda kwenye mahemezi!.

Ugumu wa maisha ya Mary yamekuja kutokana na wazazi wake

wote wawili (Baba na Mama) ambao anawaelezea kuwa walikuwa

walinzi na msaada wake wa karibu katika maisha yake tangu alipozaliwa kufariki Dunia.SOMA ZAIDI HAPA